-
1 infringe
[ɪn'frɪndʒ] 1. vt 2. vito infringe on — naruszać (naruszyć perf) +acc
* * *[in'frin‹](to break (a law etc) or interfere with (a person's freedom or rights).) naruszyć -
2 contravene
[kɔntrə'viːn]vtlaw, regulation naruszać (naruszyć perf)* * *[kontrə'vi:n](to go against or break (a law, principle etc).) naruszać -
3 disturb
[dɪs'təːb]vt( interrupt) przeszkadzać (przeszkodzić perf) +dat; ( upset) martwić (zmartwić perf); ( rearrange) naruszać (naruszyć perf); ( inconvenience) niepokoić (zaniepokoić perf)sorry to disturb you — przepraszam, że przeszkadzam
* * *[di'stə:b]1) (to interrupt or take attention away from: I'm sorry, am I disturbing you?) przeszkadzać2) (to worry or make anxious: This news has disturbed me very much.) niepokoić3) (to stir up or throw into confusion: A violent storm disturbed the surface of the lake.) wzburzyć• -
4 encroach
[ɪn'krəutʃ]vito encroach (up)on — ( rights) naruszać (naruszyć perf) +acc; ( property) wtargnąć ( perf) or wdzierać się (wedrzeć się perf) na teren +gen; ( time) zabierać (zabrać perf) +acc
* * *[in'krəu ] - encroachment -
5 offend
[ə'fɛnd]vtobrażać (obrazić perf), urażać (urazić perf)to offend against — law, rule naruszać (naruszyć perf) +acc
* * *[ə'fend] 1. verb1) (to make feel upset or angry: If you don't go to her party she will be offended; His criticism offended her.) urazić2) (to be unpleasant or disagreeable: Cigarette smoke offends me.) razić•- offence- offender
- offensive 2. noun(an attack: They launched an offensive against the invading army.) ofensywa- offensiveness
- be on the offensive
- take offence -
6 inroads
['ɪnrəudz]nplto make inroads into — (savings, supplies) naruszać (naruszyć perf) +acc
-
7 violate
['vaɪəleɪt]vt
См. также в других словарях:
naruszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, naruszaćam, naruszaća, naruszaćają, naruszaćany {{/stl 8}}– naruszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, naruszaćszę, naruszaćszy, naruszaćszony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} brać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naruszyć — dk VIb, naruszyćszę, naruszyćszysz, naruszyćrusz, naruszyćszył, naruszyćszony naruszać ndk I, naruszyćam, naruszyćasz, naruszyćają, naruszyćaj, naruszyćał, naruszyćany 1. «ująć coś z jakiejś całości; napocząć» Naruszyć kapitał, oszczędności.… … Słownik języka polskiego
